ความเป็นมาของโครงการสะพานบุญ

ผมสุทัศน์ ศรีพรม อดีตเด็กบ้านนอกด้อยโอกาส และยากจน อยู่ถิ่นธุรกันดาน ผมอาศัยวัดบวชเรียนจนได้มหาเปรียญธรรม ๓ ประโยค จากสำนักเรียนวัดบุณยประะดิษฐ์ สาย 2 กรุงเทพฯ วันนี้ผมพอจะมีอยู่มีกิน และมีโอกาสทำงานเกี่ยว กับของทำบุญ เกี่ยวกับสิ่งของเครื่องใช้ในพระพุทธศาสนา คลุกคลีอยู่กับวัด และพระสงฆ์

หัวใจของผมนั้นมีแต่บุญ บุญคือพลังชีวิตหนุนนำให้คนเรามีความสุขและความสำเร็จ รวมทั้งเป็นเสบียงภายในชาติภพหน้าตามหลักของพระพุทธศาสนา
สุโข ปุญฺญสฺส อุจฺจโย.
ความสั่งสมขึ้นซึ่งบุญ นำสุขมาให้.

ในฐานะที่เป็นอดีตเด็กวัดบ้านนอก เวลากลับต่างจังหวัด ถิ่นธุรกันดาร เห็นความขาดแคลน สิ่งของเครื่องใช้ที่จำเป็นแล้ว ผมรู้สึกสงสาร วัดในเมือง สิ่งของเครื่องใช้ภายในวัด หรือของใช้พระสงฆ์นั้นเหลือจนทิ้ง เหมือนไม่มีคุณค่า ถ้าเป็นสังฆทานพระใช้จนไม่ทันหมดอายุก่อน สิ่งปลูกสร้างภายในวัดจนไม่มีที่จะเดิน

แต่ถ้าเป็นต่างจังหวัด….จะสร้างห้องน้ำ จะสร้างศาลา ให้ชาวบ้านได้ใช้ปฏิบัติธรรม  หรือพิธีการทางพระพุทธศาสนา ยากมากครับ

นี้คือที่มาของโครงการวัดยากจนครับ