การทำบุญก็เปรียบเหมือนกับการตักน้ำใส่โอ่งใบใหญ่

การทำบุญก็เปรียบเหมือนกับการตักน้ำใส่โอ่งใบใหญ่
เราแทบไม่ทราบว่าเมื่อใด น้ำจะเต็มตุ่ม
ถ้าคนที่ไม่มีความพากเพียร ก็ละทิ้งไม่ทำต่อ
แต่สำหรับคนที่เพียรพยายาม รู้เป็าหมายของการทำบุญแล้ว
แม้จักเหนื่อยยากเพียงใดก็ทำ แล้วเฝ้ารอคอย่สักวันหนึ่ง
น้ำจะเต็มตุ่ม เมื่อใดที่น้ำในตุ่มล้น นั่นแหละน้ำเต็มตุ่ม
เมื่อใดบุญส่งผล นั่นแหละบุญที่เราทำด้วยความเพียร
ส่งผลต่างจากหลายคน ที่เพียรแต่รอให้บุญส่งผล
แต่ไม่ค่อยตักน้ำใส่ตุ่มเราจะรู้ได้อย่างไร
ว่าเราทำบุญมากเกินพอแล้ว
วัดเอาจากจิตเมื่อทำบุญไปเรื่อย ๆ
จิตจะมีการพัฒนา ปรับแก้ เปลี่ยน
ให้เป็นไปในทางที่ถูกต้อง ตามหลักศีล
หลักพระพุทธศาสนา เมื่อใดทำบุญจนเต็มแล้ว
ก็รู้สึกอิ่มในบุญนั้น